Επιτέλους χειμώνας...

Καλημέρα τσακάλια...

Η μέρα σήμερα έχει κάτι το αλλώκοτο, κάτι ωραίο, κάτι χειμωνιάτικο...
Τι ωραίο να σηκώνεσαι το πρωί αγκαλιά με τον άνθρωπο σου και ο καιρός να σηματοδοτεί (επιτέλους) την έναρξη της καινούργιας εποχής!
Κρύο όσο πρέπει, καφεδάκι και διάθεση απαραίτητα και αγάπη παραπάνω απ' όσο χρειάζεται...σηματοδοτούν ένα ευχάριστο πρωϊνό! Ένα πρωϊνό που αφήνοντας τη φαντασία σου να ταξιδεύει μπορείς να βρίσκεσαι σ' ένα ξενοδοχείο δίπλα στο τζάκι και κάπου εκεί έξω να χιονιζει...
Ονειρέυεσαι ή το ζεις, τελικά δεν έχει καμία σημασία...
Αυτό που μετράει είναι αυτό που νοιώθεις, αυτό που θεωρείς πως βιώνεις, το ταξίδι που δεν έχεις κάνει και νομίζεις πως είσαι ήδη εκεί!
Κι ας μοιάζει λίγο με τρέλα αυτή η διαδικασία...
Εξάλλου, όταν ονειρεύεσαι, άσχημα απρόοπτα δεν υπάρχουν, μόνο ιδανικές συνθήκες! Και το ταξίδι που έχω κάνει εγώ σήμερα αγκαλιά με τη senorita μου, στο μουντό και κρύο πρωϊνό για μένα είναι σαν να είμαι ήδη στο Πήλιο, στην Ελβετία, στην...
Και για να κλείσω αυτό το κείμενο θα δανειστώ μία ατάκα ενός πολύ καλού φίλου, που στη συγκεκριμένη φάση ταιριάζει...γάντι!

Dream on and never quit...

Και κρατήστε αυτή την φράση γιατί θα τη χρειαστούμε σε πολλές φάσεις της ζωής μας...

Καλημέρα σας...