ΑΘΗΝΑ - LOCOMONDO - ΕΠΑΡΧΕΙΑ

Πέντε μέρες στην Αθήνα και πάλι πίσω...
Με Ζυγό την Κυριακή, γήπεδο και locomodo την Πέμπτη!
Δεν ξέρω γιατί, αλλά ενώ ήθελα να γράψω τόσα πάλι για το ταξίδι μου, η επιστροφή μου πίσω στην καθημερινότητα, η οποία αφού χειμώνιασε δεν είναι και τόσο άσχημη, δεν μου αφήνει χώρο για έμπνευση...
Διαβάζω phantom_pad, διαβάζω Sanjo και αναρωτιέμαι τι στο διάολο να γράψω...
Εμ, έλα ντε...
Πέντε μήνες τώρα ξέρω ένα πράγμα στα σίγουρα! Ότι στις 31 του μηνός θα φύγει για ένα μήνα και κοίτα να δεις που θα περάσω μία εβδομάδα και θα τρέχω να βρω σερβιτόρο...
Και σε ποιον να ρίξω το φταίξιμο σε μένα που το αφήνω γιατί μου είπε το αφεντικό - πατέρας μου ότι έχει βρει αντικαταστάτη ή στον πατέρα μου, που όσο είχε κανονίσει αυτός, είχα κανονίσει κι εγώ;
Απλά λέω...
Κι όμως, κάτι από τις μέρες της Αθήνας φαίνεται ότι θα... μυρίσει στα μέσα του μηνός. Γιατί αν όλα πάνε καλά και τα καταφέρω, θα φύγω να δω το ματσάκι με την ΑΕΚ και μετά για πέντε μέρες θα είμαι με το κουρέλι στα ίδια μέρη, με άλλα σκηνικά! Να δούμε συναυλίες, να πάμε για φαγητό, να κοροϊδεύουμε στο μετρό, να αράξουμε στο πράσινο καναπέ μ ' ένα μπουκάλι dewars κι ένα μπουκάλι johnie! Αλλά αυτή τη φορά στο λέω για το ξέρεις κιόλας μετά το jasmin έχει σπίτι. Έχουμε και μια σχέση γαρ...
Στο μεταξύ, εθνική επέτειος σήμερα και όπως στον περισσότερο κόσμο, ούτε σ' εμένα κάνει καμία αίσθηση. Εξάλλου, το νόημα πια των λέξεων ελευθερία, πόλεμος, αγώνας αντηχούν πολύ μακρινές στα αυτιά μας! Ούτε τις ζήσαμε και ούτε τις εκτιμήσαμε ποτέ. Όχι γιατί δεν θέλαμε ή δεν μπορούσαμε και ούτε όπως περιμένατε να γραψω δεν μας έμαθαν!
Απλά γιατί μεγαλώσαμε αλλιώς...
Με άλλα προβλήματα και άλλες έννοιες! Δεν φοβηθήκαμε ποτέ ότι κάποια μέρα θα ξυπνήσουμε και θα κρατάμε ένα G3 στο χέρι, αλλά αγχωθήκαμε για τον πληθωρισμό, την ΔΕΗ, τον ΟΤΕ, το νοίκι...τον ελέυθερο και δημοκρατικό τρόπο ζωής μας! Αν ζούσαμε ή έστω βρισκόμαστε κάπου κοντά σε εκείνες τις χρονικές περιόδους, νομίζω θα έιχέ άλλο νόημα το ξημέρωμα της 28ης Οκτωβρίου, της 17 Νοέμβρη, της, της, της...
Άρα μην κατηγορείτε τους δασκάλους, τους καθηγητές, τους μαθητές! Κατηγορείστε λίγο τον εαυτό σας (μας) και όλους εκείνους που έφεραν την καθημερίνοτητα να αποτελεί πρόβλημα και όχι διασκέδαση... Την καθημερίνοτα που δεν σου αφήνει περιθώρια για γλέντια και γιορτές και σου "χαρίζει" ένα Σάββατο να βγεις να πιεις ένα ποτό και να είσαι κι ευτυχισμένος...
Αυτά προς το παρόν!
Θα επιστρέψω πάλι δριμύτερος...

Υ.Γ Πόσο μαλακισμένο είναι να χάνεις 60 ευρώ για έναν αγώνα και στα τρία δελτία;
Άσε ξέρω και σίγουρα ξέρεις κι εσύ...

Καλημέρα σας...