Προσωνύμια ανά...περιοχή

Χαιρετώ σας,

Πάντα είχα την απορία από που προέρχονται κάποια προσωνύμια - παρατσούκλια και πως στο καλό βγήκαν αυτά...

Μου πήρε ώρα, αλλά βρήκα κάποια διαφόρων περιοχών...

Σας τις παραθέτω χωρίς βέβαια να γνωρίζω, αν όντως τούτοι είναι οι πραγματικοί λόγοι, που οδήγησαν στα παρακάτω προσωνύμια...

Έχουμε και λέμε λοιπόν:

Θεσσαλονίκη – Καρντάσια:
Καρντάσι είναι ο αδερφός στα τουρκικά. Παλιά έπεφτε πολύ κορόιδεμα από τους Αθηναίους επί του θέματος.
Σαλονίκη δε, γνωστή και ως Καρντασούπολη!

Έβρος (κυρίως Κομοτηνή) – Γκάτζοι ή Γκάτζολοι:
Στο Σουφλί του νομού Έβρου παλαιότερα υπήρχαν πολλά γαϊδούρια, τα οποία.... τα έλεγαν αλλιώς και γκάτζους. Έτσι οι φαντάροι έβγαλαν κοροϊδευτικά την περιοχή Γκατζολία και έμεινε να φωνάζουν τους κατοίκους Γκάτζολους. Η ιστορική αμαξοστοιχία 604 ΕΒΡΟΣ ΕΞΠΡΕΣ καλείται και Γκάτζος Εξπρές.

Πτολεμαΐδα – Καϊλαριώτες:
Αυτό συμβαίνει γιατί η Πτολεμαΐδα λέγεται αλλιώς και Καϊλάρια. Επίσης λέγεται και λασποχώρι γιατί παλιά ήταν χωριό όλο λάσπες όταν έβρεχε.

Κοζάνη – Σούρδοι:
Λέγονται έτσι διότιπροσποιούνταν ότι δεν άκουσαν κάτι – κοινώς ποιούσαν την νήσσαν – όταν φυσικά δεν τους συνέφερε. Και ενώ οι μεν υπόλοιποι Έλληνες τους δέχτηκαν με αυτήν τους τη νοοτροπία, οι δε Εβραίοι δεν κατάφεραν να στεριώσουν ούτε στιγμή στην περιοχή. Στα βλάχικα σούρδος σημαίνει κουφός / βλάκας.

Κέρκυρα – Παγανέλια ή Φρανκολαντσέρηδες:
Αυτοί ονομάστηκαν έτσι γιατί παγανέλι στην κερκυραϊκή διάλεκτο σημαίνει περιστέρι και η Κέρκυρα (κυρίως οι πλατείες αλλά γενικά όλη η πολη της) είναι γεμάτη περιστέρια. Το φρανκολαντσέρηδες δεν ξέρουμε από που βγαίνει.

Ιωάννινα – Παγουράδες:
Λέγονται έτσι γιατί παλιά λέγανε ότι στην λίμνη στα Γιάννενα καθρεπτιζόταν το φεγγάρι και οι γιαννιώτες έτρεχαν με τα παγούρια για να μαζέψουν και καλά το μαγικό νερό!

Κιλκίς – Μαλούρδοι:
Δυστυχώς δεν έχω ιδέα από που βγαίνει αυτό.

Λάρισα – Πλατυποδαράδες ή Πλατύποδες ή Τυρόγαλα:
Αυτοί λέγονται έτσι λόγω του κάμπου που είναι επίπεδος και δεν βοηθάει στο σχηματισμό καμάρας στο πόδι. Το τυρόγαλα βγαίνει απ’ το τοπικό προϊόν.

Άρτα – Νερατζοκώλιδες:
Λόγω του ότι στην Άρτα έχουν πολλά νεράντζια και μεγάλους κώλους άρα έχουν κώλους σαν νεράντζια…

Πρέβεζα – Σαρδέλες:
Διότι λέγεται ότι βάζουν τις σαρδέλες στο κλουβί.

Αθήνα – Γκάγκαροι:
Γκάγκαρο ήταν το βαρύ ξύλο που ήταν κρεμασμένο με σκοινί πίσω από τις αυλόπορτες, τις οποίες έκλεινε με το βάρος του. (gaga στα τούρκικα το ράμφος – Lady gaga that can’t be good for you)
Γκάγκαρος λεγόταν επί τουρκοκρατίας ο Αθηναίος της ανώτερης κοινωνικής τάξης, ο οποίος στην πόρτα του είχε γκάγκαρο…Σημαίνει σήμερα ο γνήσιος Αθηναίος.

Φλώρινα – Απόγονοι της Γιουργίας :
Γιατί η γιούργα ήταν η Γεωργία στα Φλωρινιώτικα. Ήταν η μεγαλύτερη που**να της Φλώρινας… Απ’ τις μεγαλύτερες βρισιές για τους Φλωρινιώτες.

Πόντος – Ντουντούμια / Τουρκούλια :
Δυστυχώς δεν έχω ιδέα από που βγαίνει αυτό.

Λέσβος – Γκαζμάδες :
Τη Μυτιλήνη τη λένε Γκασμαδία ή Κασμαδία οι φαντάροι που υπηρετούν εκεί, επειδή η στρατιωτική ζωή εκεί έχει πολύ σκάψιμο, σκάβουν ορύγματα. Επίσης υπάρχει και ο παλιός μύθος που λέει ότι (σύμφωνα με την στόμα-στόμα παράδοση των φαντάρων) όταν ήταν να φτιαχτεί το αεροδρόμιο της Μυτιλήνης, όλοι οι κάτοικοι πήγαν να συνδράμουν κρατώντας από έναν κασμά (και κανένας δεν κρατούσε φτυάρι ή σκαπέτι).

Καστοριά – Τσιρουνιάιδες :
Δυστυχώς δεν έχω ιδέα από που βγαίνει αυτό.

Σέρρες – Ακανέδες :
Λόγω του ότι στη πόλη των Σερρών φτιάχνονται ακανέδες (ένα είδος γλυκού σαν λουκούμι)…

Πάτρα – Μινάραδες :
Λίγο υποτιμητική λέξη για τους Πατρινούς που σημαίνει μαλάκας αλλά σε πιο light εκδοχή.

Ηράκλειο – Σουμπερίτες ή Καστρινούς:
Σουμπερίτες διότι στην κατοχή ο Σούμπερ είχε την έδρα του στο Hράκλειο και Καστρινούς επειδή το Ηράκλειο ονομαζόταν και Κάστρο.

Αγρίνιο – Βλάχοι:
Έτσι τους αποκαλούν οι μεσολογγίτες, οι οποίοι θεωρούν τον εαυτό τους πολύ διακεκριμένο.

Ναύπλιο – Κωλοπλένηδες :
Οι Αργίτες τους αποκαλούν έτσι διότι πλένονταν στις τούρκικες τουαλέτες.

Τρίκαλα – Κασέρια ή Σακαφλιάδες :
Κασέρια λόγω τοπικού τυριού και Σακαφλιάδες λόγω του Σακαφλιά, ο οποίος έζησε την εποχή του Μεσοπολέμου, λίγο μετά την Μικρασιατική Καταστροφή και ήταν ο Δον Ζουάν της εποχής. Ήταν ένας ωραίος άντρας που είχε αναστατώσει την τρικαλινή κοινωνία με τα καμώματα του, ώσπου κάποιοι του στήσανε καρτέρι στα στενά σοκάκια του Βαρουσίου και τον μαχαιρώσανε (εξού και το γνωστό στιχάκι “Στα Τρίκαλα στα δυό στενά σκοτώσανε τον σακαφλιά ”). Το σακαφλιάς κατά λέξη σημαίνει ο φίλος της σάρκας.
(Πηγή:taxalia.blogspot.com)

Υ.Γ Σύντομα θα βρω και την προέλευση των σαντορινιών προσωνύμιων...Τα έχω σ' ένα βίβλιο, μα δεν θυμάμαι που το χω...
Αναμένετε...

Χαίρετε...