Μικρές Νοθείες

Είμαι απαράδεκτος, το ξέρω...
Όχι για όλα όσα σκέφτεσαι, αλλά γιάτι έχουν περάσει μήνες από τότε που άνοιξα το blog μου και είπα να γράψω δέκα αράδες, έτσι για να γουστάρουμε!
Θα μπορούσα να σου γράψω ολόκληρες σελίδες! Έχουν γίνει πολλά βλέπεις...
Από που ν' αρχίσω και που να τελειώσω όμως...
Μπήκαμε με το ένα πόδι στο καλοκαίρι και πλέον το αραλίκι του χειμώνα πάει περίπατο! Δεν λέω καλή φάση το καλοκαίρι, αλλά το κρύο και η ηρεμία ενώνουν, σε αντίθεση με τη δουλειά που χωρίζει και σε βάζει σ' ένα νέο καλούπι, το οποίο δεν είναι επιλογή σου, αλλά αναγκάζεσαι να κάνεις για να μπορείς να ζήσεις πέραν του δέοντος άνετα!
Ποτέ δεν ήμουν άνθρωπος, που του άρεσαν οι μεγάλες και σημαντικές μετακινήσεις, γι' αυτό και όπου κι αν πήγα έμεινα για χρόνια! Βλέπεις πάντοτε και παντού ήμουν της άποψης πως όταν βρεις την άκρη σου και φέρεις τα πράγματα στα μέτρα σου, η κάθε μορφής αλλαγής δεν είναι πάντα για καλό!
Ποτέ δεν ήθελα τα μεγάλα ταξίδια, τις μεγάλες αλλαγές στη ζωή μου...
Βαρετά ίδιος, μονότονα βολικός και αθεράπευτα γελείος! Ένα μίγμα που αναζητάει απαραίτητα παρόμοιους ανθρώπους για να μπορέσει να σταθεί δίπλα τους!
Όλα αυτά μπορεί να μοιάζουν με απολογία, όμως κάθε άλλο παρά προσπάθεια να εξηγηθώ για κάτι είναι...
Βλέπεις, σε αντίθεση με τους γύρω, δεν παραπονιέμαι που ζω στο νησί, δεν γκρινιάζω που υπάρχει αυτή η υποτιθέμενη μονοτονία! Η ζωή είναι μικρή για να είναι θλιβερή και γκρίζα! Κάποτε στα χρόνια της εφηβικής μου επανάστασης ήθελα να φύγω, να ζήσω αλλιώς, να γνωρίσω την αλήτικη φάση της ζωής!
Τώρα, επιλέγω τη βολή του νησιού, την ηρεμία της σχέσης μου, την παρέα των παιδικών μου φίλων, την χαλαρότητα της δουλειάς, τα ίδια αστεία που πάντα όμως κάνουν τους άλλους να γελάνε, τις μπύρες και τα ξύδια, το αραλίκι του σπιτιού, την αίσθηση αυτή που με κάνει να νοιώθω πολύ τυχερός και ευτυχισμένος για όλα όσα έχω, σημαντικά και ασήμαντα...
Βέβαια, δεν προσπαθώ να πείσω κανέναν πως είναι καλύτερος ο δικός μου τρόπος ζωής...
Εξάλλου, ο καθένας είναι δέσμιος και υπόλογος των επιλογών του και όταν κάτι δεν σ' αρέσει καλό είναι να το αλλάζεις!
Και για να τελειώσω, το θέμα δεν είναι ο τρόπος ζωής που κάνεις, αλλά αυτό που κάνεις να σ' αρέσει όχι ολοκληρωτικά γιατί αυτό είναι αδύνατο, αλλά σε ποσοστό περισσότερο από το 50%!
Οι αλλαγές δεν είναι πάντα για καλό, αλλά όταν αισθάνεσαι την ανάγκη για φυγή ή αλλαγή δεν μετράει τι αφήνεις πίσω σου, αλλά τι σκοπεύεις να βρεις μπροστά σου!
Εξάλλου, όταν κοιτάς πίσω πάντα βρίσκεις ομορφότερο το παρελθόν...
Μία πλάνη του μυαλού, που όσοι προσπάθησαν να αντισταθούν έγιναν φυλακισμένοι των ίδιων των αναμνήσεων τους, σβήνοντας έτσι και αποθώντας κάθετι καλό που παρουσιάστηκε στο δρόμο τους...

Αυτά είχα να πω προς το παρόν κι ελπίζω σύντομα να ξαναγράψω...

Υ.Γ Το αμάξι είναι ήδη καθ' οδόν για τη Σαντορίνη! Ελπίζω να μην μάθουν ότι είναι για μένα και να το στείλουν...(toyota yaris - μαύρο)

Καλή σας μέρα...