Έξι μέρες μακριά από τα Χριστούγεννα, εννιά μέρες πριν συμπληρώσω ένα μήνα lotro και λήξει η κάρτα μου!
Θα μου πείτε πρωϊνιάτικα ξεκίνησες να γράφεις @@ριες, κολλημένε;
Κι όμως, αν αυτή τη στιγμή μου λέγατε τι είναι πιο σημαντικό θα σας έλεγα η κάρτα που λήγει και δεν μπορούμε να βρούμε δεύτερη! Κι αυτό, όχι γιατί όπως ήδη έχεις βγάλει το συμπέρασμά σου ότι έχω κολλήσει με το "παιχνιδάκι" μου, αλλά γιατί ποτέ δεν συμπάθησα την γιορτή των Χριστουγέννων...
Την πιο fake γιορτή που έχει δημιουργήσει ο ανθρώπινος νους!
Μπες στο πνεύμα των Χριστουγέννων, γίνε ανάδοχος γονιός, στείλε λεφτά για τους πυρόπληκτους, πήγαινε στα ιδρύματα με ηλικιωμένους, στείλε ότι μπορείς για τα παιδιά στην Αφρική, πάρε μέρος και εσύ στον μαραθώνιο "αγάπης", στείλε, δώσε, φέρε...
Είναι Χριστούγεννα...
Ε όχι ρε 'συ, αν είναι έτσι τα Χριστούγεννα δεν γουστάρω, δεν θα πάρω! Δηλαδή, όλοι αυτοί οι άνθρωποι, όλα αυτά τα παιδιά στις τριτοκοσμικές χώρες (ας έρθουν λίγο κι από Ελλάδα κι αν δουν διαφορά να με...), όλοι οι πληγέντες της ζωής μόνο από τις 20 έως τις 31 Δεκεμβρίου υπάρχουν;
Θα μου πεις ότι ξεκίνησα να το παίξω high, πονόψυχος ή ότι άλλο θες, αλλά και πάλι θα στο χαλάσω, γιατί δεν είμαι εκείνος που κράζει και βοηθάει όλο τον υπόλοιπο χρόνο τους συνανθρώπους του...
Στο μεταξύ, από παιδί θυμάμαι ακόμα ο μόνος λόγος που μ' άρεσε αυτή η γιορτή ήταν τα δώρα που έπαιρνα και τα σχολεία που κλείνανε! Κι όμως, κάποια μέρα μου το χαλάσανε και αυτό γιατί ο Άη Βασίλης ξαφνικά αν και παρέμεινε χοντρός όπως τον φανταζόμουν, έμαθα ότι έχει ένα club στα Φηρά κι ότι έχει παντρευτεί την μάνα μου...
Χριστούγεννα...
Ψεύτικα χαμόγελα, ψεύτικες ευχές, αναγκαστικές φιλανθρωπίες, αναγκαστικές κοσμικές εκδηλώσεις...
Κοίτα να δεις τελικά και όσο περνάει ο καιρός σιγουρεύομαι ακόμα περισσότερο, πως ο μόνος άνθρωπος που νοιώθει το πνεύμα των Χριστουγέννων και τον λόγο ύπαρξής τους είναι η...γιαγιά μου!
Ναι η γιαγιά μου...
Που όλο τον χρόνο βοηθάει όποιους νομίζει ότι έχουν ανάγκη και που τα Χριστούγεννα τα περιμένει όχι για να το παίξει καλή, αλλά γιατί για εκείνη η γέννηση του Θεανθρώπου σημαίνει κάτι πολύ περισσότερο απ' ότι σε όλους εκείνους που στις 5 το πρωί ξυπνάνε για να πάνε στην εκκλησία και από το κρεββάτι μέχρι το μπάνιο έχουν κατεβάσει όσα καντήλια χωράνε σε 10 μέτρα διαδρομή...
Αφήνω πίσω μου λοιπόν την αγαπημένη αυτή γιορτή και συνεχίζω με το θέμα που εξαρχής ήταν η αφορμή να γράψω στο blog!
Καθισμένοι στο σπίτι χθες το βράδυ, ήρθε η αδερφή μου και κάποια στιγμή η συζήτηση πήγε στις σχέσεις και κατά πόσο μπορεί να αλλάξουν έναν άνθρωπο...
Πόσο δίκιο είχε η μικρή...
Είσαι μόνος και αυτοπαρουσιάζεσαι ως ο τέλειος άνθρωπος! Δεν ζηλεύεις, δεν είσαι πιεστικός, θες να αγαπήσεις, θες να τ' αφήσεις όλα πίσω σου...
Έχεις σχέση και ξαφνικά αυτός ο άνθρωπος πάει περίπατο...
Όσο κι αν αυτό, ακουστεί κοινότυπο ή βολικό, θεωρώ πως είναι αναπόφευκτο να συμβεί στον καθένα!
Ξέρεις η σχέσεις είναι ένα συνεχόμενο πάρε - δώσε συναισθημάτων, βιωμάτων και συμπεριφορών, που ακόμα και να μην θέλεις συμβιβάζεσαι και φτάνεις στο σημείο να προσαρμόζεσαι θέλοντας και μη τον χαρακτήρα και τον τρόπο ζωής σου ανάλογα με εκείνον -η που έχεις δίπλα σου!
Υπήρξαν στιγμές που στις συζητήσεις μου με την senorita αναφερόμασταν στη ζωή μας πριν αποφασίσουμε να ενώσουμε την "κλωστή" της σχέσης μας και βλέπουμε και οι δύο πόσο διαφορετικοί άνθρωποι ήμασταν και πόσα διαφορετικά πράγματα κάνουμε πια!
Αλλάζουμε...
Και αν αυτό είναι καλό ή όχι θα φανεί στη πορεία! Το σημαντικό είναι όμως, όσο αυτό είναι στο χέρι του δυνατού, οι ισορροπίες μεταξύ σχέσης και φίλων να παραμένουν σε σταθερό σημείο, όσο δύσκολο κι αν είναι αυτό...
Γιατί οι φίλοι θα μείνουν για πάντα φίλοι ακόμα και αν κάνεις να τους δεις τρία χρόνια, αλλά και μία σχέση την οποία θεωρείς σοβαρή και όχι παιχνιδάκι για να περνάς τις ώρες σου, έχει όλες τις προϋποθέσεις να μείνει για πάντα σχέση!
Τελειώνοντας ένα τραγουδάκι αφιερωμένο στα Χριστούγεννα! Όσο κι αν έψαξα δεν βρήκα κάτι πιο μικρό από αυτό...
Καλή ακρόαση...
19 Δεκ 2007
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
2 σχόλια:
Ε εντάξει δεν είναι και τόσο τραγική η κατάσταση των παιδιών στην Ελλάδα φίλε όσο είναι πχ στο οποιοδήποτε Τζιμπουκαχτούρ...
Σε όλα τα υπόλοιπα συμφωνώ απολύτως και πόσο μάλλον στον Άγιο Βασίλη σου, που πάω και στοίχημα τουλάχιστον για μένα φέτος θα έχει μόνο κάρβουνα,γκρίνιες και μούρες κρεμασμένες...
κοίτα εδώ απαισιοδοξία....
Φυσικά και τα Χριστούγεννα έχουν νόημα. Φαντάζεσαι πως θα ήταν αν δεν είχαν καθιερωθεί κάποιες γιορτές όπου όλος ο κόσμος είναι χαρούμενος?
Τα Χριστούγεννα για μένα είναι μία σιωπηρή συμφωνία ανάμεσα σε όλους μας, ότι αυτές τις μέρες θα βρισκόμαστε σε καλή διάθεση, θα βρισκόμαστε με τους δικούς μας ανθρώπους, και ότι όλοι μαζί θα διασκεδάσουμε για μερικές μέρες.
Θα προτιμούσες να μην υπάρχει αυτό το διάλειμμα από την μονοτονία?
Δημοσίευση σχολίου