Μπράβο ρε...Νάνα!!!

Χαιρετώ σας,

Στις δύσκολες κι αβέβαιες εποχές που διανύουμε εξακολουθούν ακόμα να υπάρχουν Άνθρωποι, που τιμούν τη λέξη Έλληνας...
Άνθρωποι γεμάτοι ευαισθησίες, που βλέποντας τον κόσμο να "πελαγώνει" μπροστά στα δελτία ειδήσεων, αποφασίζουν να βοηθήσουν έστω και συμβολικά...

Συγχαρητήρια και χίλια Μπράβο στη Νάνα Μούσχουρη, που χρόνια τώρα γνωρίζει πως να τιμάει τον ελληνισμό τόσο εκτός, όσο και εντός συνόρων...

Ιδού η απόδειξη:

«Οταν η χώρα αντιμετώπιζε φωτιές ή σεισμούς βοηθούσε ο απλός κόσμος. Τώρα έχουμε μια άλλη «πληγή» που είναι δύκολο να κλείσει. Σκέφτηκα πώς να βοηθήσω...». Η Νάνα Μούσχουρη είναι πρωτίστως υπέρ των έργων. Το έχει αποδείξει συχνά με τα κοινωνικά αντανακλαστικά της και βέβαια με την ιδιότητα μια σπουδαίας ερμηνεύτριας που ταξίδεψε την ελληνική μουσική σ' ολόκληρο τον κόσμο.
Κι όμως η συγκινητικότερη απόδειξη είναι αυτή που έχει τη μορφή ολιγόλογης επιστολής προς τον υπουργό Οικονομικών Γιώργο Παπακωνσταντίνου και ημερομηνία 19 Φεβρουαρίου 2010. «Παρακολουθώ», γράφει, «με αγωνία τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει η οικονομία της χώρας μας... Θεωρώ ότι είναι χρέος μου απέναντι στην πατρίδα μου, η οποία με τίμησε με το αξίωμα του ευρωβουλευτή, να παραιτηθώ από τη σύνταξη που λαμβάνω από το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους, λόγω της θητείας μου στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, μέχρι η χώρα να εξέλθει από την οικονομική κρίση, ώστε να μην επιβαρύνω τον κρατικό προϋπλογισμό. Ελπίζω ότι με την συνδρομή όλων μας -στο μέτρο που ο καθένας μπορεί, από τη θέση στην οποία βρίσκεται και πάντα με τις αρχές της κοινωνικής δικαιοσύνης και της αλληλεγγύης- σύντομα η χώρα μας θα καταφέρει να αντιμετωπίσει τη δύσκολη αυτή συγκυρία».

Η Μούσχουρη θήτευσε ως ευρωβουλευτής της Ν.Δ. την περίοδο 1994-99 κι έκτοτε συνέχισε να δραστηριοποιείται για κοινωνικά ζητήματα. Υπάρχει όμως μεγαλύτερη ένδειξη κοινωνικής ευαισθησίας από αυτή;
**«Στη ζωή δεν έχουμε μόνο δικαιώματα. Οταν παίρνεις, πρέπει να ξέρεις να επιστρέφεις ό,τι κάποτε σου δόθηκε γενναιόδωρα. Για εμένα αυτό ήταν καθήκον προς τη χώρα μου -όπου υπάρχει πια ηθική ανάγκη να διορθωθεί η κατάσταση- αλλά και προς την Ευρώπη».

Μακάρι τις τύχες τούτου τόπου να αναλάμβαναν άνθρωποι με τέτοιο ήθος και πολιτισμό...

Αλλά...