Τους έχω...ΒΑΡΕΘΕΙ

Χαιρετώ σας,

Επειδή μάλλον χρειάζεται να εξηγήσω κάποια πράγματα θα το κάνω γιατί έχουμε μπερδευτεί λιγάκι μέσα στα blogs:

Εξηγούμαι λοιπόν...

1ον. Όσο απίστευτο κι αν φάινεται μπορώ ν' αποφασίζω μοναχός μου για το τι με θίγει και τι όχι!
Κι ακόμα σε περίπτωση που με θίγει κάτι αν υπάρχει λόγος τελικά να απαντήσω ή όχι!

2ον. Το blog αφορά την προσωπική μου ζωή, τις προσωπικές μου απόψεις κι επομένως δεν θα επέτρεπα ποτέ τη δουλειά, τις υποχρεώσεις και τις κόντρες να έρθουν μέσα σε αυτό! Σίγουρα δεν ενδιαφέρουν κανέναν...

και 3ον. Ξεκολλήστε από τις ταμπέλες του υπάλληλου, του δούλου, του αφεντικού, κατεβάστε τη μύτη σας και δοκιμάστε να χρησιμοποιήσετε τις όποιες θέσεις κατέχει ο καθένας για το καλό αυτό του τόπου (εδώ συμπεριλαμβάνομαι κι εγώ).

Εξάλλου, σημασία έχει ο προορισμός και όχι το μέσο που χρησιμοποιείς για φτάσεις ως εκεί...

Και για να τελειώνω επειδή με βγάζετε από τα ρούχα μου, μακάρι να μπαίναμε όλοι μας με τις συγκεκριμένες ιδέες στο δημόσιο, στο σύστημα γενικά και να διώχναμε όλους όσους τόσα χρόνια επειδή βολεύτηκαν σιώπησαν. Μακάρι wish, thirazein, thira-mata να γίνουμε όλοι... υπάλληλοι της κοινωνίας και των παιδιών μας.

Κι ένας τέτοιος ΥΠΑΛΛΗΛΟΣ θα ήθελα πολύ να γίνω κάποτε...

Άντε γιατί χρόνια τώρα είμαι βέβαιος πως τους έχω και τους έχετε βαρεθεί.

Χαίρετε...