And the nobel goes to...

Χαιρετώ σας,

Ε αυτό ήταν...

Τώρα νομίζω πως τα έχουμε ισοπεδώσει όλα...

Άκου τώρα είδηση:

"Ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Μπαράκ Ομπάμα επιλέχθηκε μεταξύ 205 υποψηφίων για να βραβευτεί με το βραβείο Νομπέλ Ειρήνης για το 2009, όπως ανακοίνωσε σήμερα η Ακαδημία Επιστημών και Τεχνών στο Όσλο της Νορβηγίας. Η Επιτροπή επαινεί τον Αμερικανό πρόεδρο «για τις εξαιρετικές του προσπάθειες να ενδυναμώσει τη διεθνή διπλωματία και τη συνεργασία μεταξύ των λαών»".
"Η επιτροπή αποδίδει μεγάλη σημασία στο όραμα και στις προσπάθειες του Ομπάμα για έναν κόσμο χωρίς πυρηνικά όπλα", δήλωσε ο πρόεδρος της νορβηγικής επιτροπής Τούρμπιον Γιόγκλαντ.
(Πηγή:Ελευθεροτυπία)

Ρε θα τρελαθώ...

Δώσανε το νόμπελ ειρήνης για φούμαρα και παπαρολογίες. Επειδή δηλαδή ο κύριος Ομπάμα είπε περισσότερα -θα από τους προηγούμενους. Επειδή έταξε ότι θα σταματήσει τον πόλεμο και κυρίως επειδή λέει θέλει να "γεφυρώσει" τις σχέσεις των αραβικών εθνών με τις ΗΠΑ.

Σιγά ρε μεγάλε...

Εγώ ξέρεις πόσα οράματα και φιλοδοξίες έχω και δεν μου δίνουν καν σημασία, όχι νόμπελ ειρήνης.

Βέβαια, να σημειωθεί ότι εκτός του νόμπελ ειρήνης, θα πάρει το χρυσό μετάλλιο της Ακαδημίας Επιστημών και Τεχνών, καθώς και χρηματικό έπαθλο ύψους 1,4 εκατ. δολαρίων.

Εδώ θέλω να αναφέρω ενδεικτικά πως με το βραβείο νόμπελ ειρήνης έχουν βραβευθεί επίσης και πλέον ανήκουν στην ίδια κατηγορία με τον κύριο Πρόεδρο οι:

Ερρίκος Ντυνάν (1901 - ιδρυτής ερυθρού σταυρού),
Θεόδωρος Ρούσβελτ (1906-πρόεδρος των ΗΠΑ, πρωτοστάτης στην ίδρυση του Διεθνούς Διαιτητικού Δικαστηρίου της Χάγης)
Φρίτζοφ Νάνσεν (1922 - Νορβηγός ειδικός απεσταλμένος των Ηνωμένων Εθνών, ιδρυτής του Διεθνούς Γραφείου Νάνσεν για τους Πρόσφυγες και δημιουργός του διαβατηρίου Νάνσεν για τους πρόσφυγες)
Φερντινάντ Μπουισόν (1927 - ιδρυτής και πρόεδρος της Κοινωνίας των Εθνών)
Λαϊνούς Πόλινγκ (1962 - για την εκστρατεία του ενάντια στις δοκιμές πυρηνικών όπλων)
Χένρυ Κίσινγκερ (1973 - για την επίτευξη της ειρήνης στο Βιετνάμ)
Μητέρα Τερέζα (1979 - για τις εκστρατείες της σχετικά με την ενημέρωση για τη φτώχεια)
Τενζίν Γκιάτσο ο 14ος Δαλάι Λάμα (1989 - για τη συνεχή αντίσταση του στη χρήση όπλων από το λαό του στον αγώνα τους για την απελευθέρωσή τους)
Μιχαήλ Γκορμπατσώφ (1990 - για τον ηγετικό του ρόλο στην επικράτηση της ειρήνης, που σήμερα χαρακτηρίζει πολλά μέρη της διεθνούς κοινότητας)
Νέλσον Μαντέλα (1993 - για τη συνεισφορά τους στον ειρηνικό τερματισμό του απαρτχάιντ και για τη θεμελίωση μιας νέας δημοκρατικής Νότιας Αφρικής)

...και άλλοι τόσοι που είμαι σίγουρος πως πρώτα έκαναν πράξεις όσα ονειρεύονταν και μετά τιμήθηκαν με το νόμπελ ειρήνης, παρά κέρδισαν το βραβείο για υποσχέσεις και οράματα, που ΘΑ κάνουν.

Χάιρετε...