Και εγένετω...Παιδική Χαρά

Σαν πολίτες της Σαντορίνης και με αφορμή τη άμεση λύση που δόθηκε στο πρόβλημα που προϋπήρχε με την παιδική χαρά στον Πύργο, διαπιστώνουμε ότι με την αξιοποίηση του διαδικτύου είναι δυνατόν να επιτευχτεί η διακυβέρνηση που όχι μόνο λογοδοτεί αλλά βάζει στην συζήτηση τον ίδιο τον πολίτη. Το πρόβλημα γνωστοποιήθηκε από το blog thira-mata και πολλοί εξ ημών αφού διαπιστώσαμε το πρόβλημα ενοχλήσαμε τη Δημοτική αρχή να επισκευάσει τη «τσουλήθρα Θάνατο» όπως πολύ παραστατικά τη χαρακτήρισε η μητέρα που έκανε την καταγγελία στο blog.
Το αποτέλεσμα είναι ότι τουλάχιστον το βασικό αίτημα ικανοποιήθηκε καθώς η τσουλήθρα επισκευάστηκε την επόμενη μέρα που ενοχλήσαμε. Η παιδική χαρά βέβαια δεν αποκαταστάθηκε καθώς μας έγινε γνωστό ότι τα συνεργεία του Δήμου συντηρούν τα σχολικά κτίρια αυτή την περίοδο. Ο λόγος που γράφουμε τα παρακάτω είναι διπλός.

Πρώτον για να προτείνουμε στο Δήμο Θήρας στην ιστοσελίδα που διατηρεί να επιτρέψει το δημόσιο διάλογο και να δώσει την ευκαιρία στους πολίτες να συμμετέχουν μέσω διαδικτύου με προτάσεις και επισημάνσεις αλλά και για να κάνουμε κάποιες διαπιστώσεις που μας θλίβουν.

Αρχικά να πούμε ότι θα ήταν πολύ θετικό να επεκταθούν οι θεσμοί κοινωνικού διαλόγου, όχι μέσα από δίκτυα πολιτικής θεματικά και επαγγελματικά (κάτι σαν ομάδες πίεσης) και ούτε κάτω από το νέο πλαίσιο συμμετοχής που ψευδεπίγραφα ονομάζεται «κοινωνία των πολιτών» αλλά μέσα από τον αυθεντικό άμεσο διάλογο που μπορεί να προσφέρει το διαδίκτυο σε όλους ανεξαιρέτους τους πολίτες.

Στην πραγματικότητα όπως αποδεικνύεται, ο τρόπος που λειτουργούν οι θεσμοί αποδυναμώνει την ουσία της δημοκρατικής συμμετοχής και υπονομεύει τις προϋποθέσεις για μια γνήσια κοινωνία ενεργών πολιτών. Για να κερδηθεί το στοίχημα της ανάπτυξης του νησιού μας , χρειάζεται, πέρα από τα μέτρα που πρέπει να πάρει ο Δήμος, την ενεργή συμμετοχή του πολίτη στον έλεγχο αλλά και στην εφαρμογή στην πράξη των όποιων πολιτικών.

Με πολύ θλίψη καταλάβαμε ότι το πρόβλημα της συγκεκριμένης παιδικής χαράς προϋπήρχε καιρό τώρα και ίσως να υπάρχουν αντίστοιχα προβλήματα και σε άλλες παιδικές χαρές ανά το νησί αλλά και άλλα τέτοιου τύπου προβλήματα που παραμένουν άλυτα. Αποφασίσαμε λοιπόν να διαθέσουμε το φοβερό ποσό των 30 ευρώ, τόσο πολύ μας κόστισε, ώστε να αγοράσουμε χρώματα και πινέλα και να συντηρήσουμε την παιδική χαρά, αφιερώνοντας μερικές ώρες από το χρόνο μας. Είναι μια κίνηση συμβολική και δεν θέλουμε να παρεξηγηθούμε από κανέναν καθώς δεν καταφερόμαστε εναντίον κανενός, ούτε τον υποκαθιστούμε, απλά θελήσαμε να δείξουμε ότι όλοι μπορούμε να συμμετέχουμε στην πράξη. Όλοι μας ξέρουμε να βάφουμε δεν είναι δα και επιστήμη, και όλοι μπορούμε να καθαρίσουμε ένα χώρο από τις ακαθαρσίες. Δεν είμαστε επαγγελματίες μπογιατζήδες και ελπίζουμε να μη κατηγορηθούμε ότι δε κάναμε καλή δουλειά.

Αναρωτιόμαστε λοιπόν γιατί δεν είχε αντιμετωπιστεί νωρίτερα το πρόβλημα. Είδαμε στο blog την εικόνα του προέδρου του Τοπικού Συμβουλίου με πλακάτ να λέει διαμαρτύρομαι. Προς τι οι κινήσεις εντυπωσιασμού; Δεν υπήρξε πρωτύτερα η ευκαιρία να ενημερωθεί η Δημοτική αρχή εκ του σύνεγγυς και να δοθεί λύση; Ο ρόλος των τοπικών Συμβουλίων είναι διακοσμητικός ; Δεν εισηγείται τα προβλήματα του χωριού ; Και εάν δεν εισακουστήκατε, δε γνωρίζουμε τι και ποιος φταίει, και εάν ενημερώσατε το Δήμο και αδιαφόρησε, δύσκολο ήταν να φτιαχτεί τουλάχιστον η τσουλήθρα ώστε να μη γίνει κανένα κακό από ένα ιδιώτη; Στον Πύργο δεν υπάρχει κάποιος σύλλογος που να ενδιαφέρεται για το καλό του χωριού; Σίγουρα υπάρχει. Οι μαθητές του Δημοτικού σαν σε εκπαιδευτικό μάθημα θα μπορούσαν με την επιμέλεια ενός δασκάλου να συντηρήσουν τα σχήματα και να μαζέψουν τα σκουπίδια από το χώρο μέσα σε ελάχιστο χρόνο, καλλιεργώντας τους παράλληλα το αίσθημα της κοινωνικής ευθύνης και της περιβαλλοντικής αγωγής. Θέληση να υπάρχει και αποχή από μικροκομματικά ή όποια άλλα συμφέροντα που δημιουργούν έριδες, αγκυλώσεις και αποποίηση ευθυνών.

Απαραίτητο στοιχείο όμως, παραμένει η συμμετοχή των πολιτών. Ας αποτινάξουμε το χαρακτηρισμό του δημόσιου υπαλλήλου και την νοοτροπία που τον ακολουθεί, ας αφήσουμε στην άκρη την αποποίηση ευθυνών και ας προσπαθήσουμε να δράσουμε πέρα από συλλογικά και ατομικά. Όσα εργαλεία και όσες ευκαιρίες και αν δοθούν αν εμείς οι ίδιοι δεν αποδείξουμε ότι δεν έχουμε υποστεί μη αναστρέψιμη λοβοτομή μετά από τόσα χρόνια παθητικής θέασης των εξελίξεων, στην ουσία τίποτα δεν πρόκειται να αλλάξει. Γιατί καλά τα μεταξύ μας λόγια για κοινωνία των πολιτών και ανοιχτές πολιτικές αλλά ήρθε η στιγμή να αποδείξουμε πόσο ενεργοί και το κυριότερο πόσο ανοιχτοί είμαστε στο να συμμετέχουμε αλλά και να μοιραζόμαστε χωρίς απαραίτητα να περιμένουμε ίδιον όφελος...

Οι τρείς υπάλληλοι της ΔΗ.Κ.Ε.Θ

(χωρίς αυτό να έχει ιδιαίτερη σημασία καθώς δεν

εκπροσωπούμε την επιχείρηση, παρά μόνο τους εαυτούς μας)

Χαίρετε...